Մի անգամ գիտնականները ձմերուկի ու ծիրանի կտերը խառնեցին իրար հետ, տնկեցին։ Երկու ամիս սպասեցին և տեսնան մի հատ մեծ գազարագույն մի զձերուկի պես մի բան է աճել։Մի գիտնական ասաց․
-Այս ինչ -որ բանը շատ նման է ձմերուկին, ուղակի մի քիչ ճզմած ու գազարագույն է։
-Արի համը փորձենք,-ասաց մյուս գիտնականը։
-Չէ, ՛ գժվել ես , բա որ թունավորվենք,՞ ինչ ենք անելուա-Ասաց գիտնականների ղեկավարը։
-Բա հիմա ինչ ենք անելու, հո, կենդանիներին չենք կերակրելու,-զարմացավ գիտնականը։
-Բայց լավ ասեցիր, որ կենդանիներին տանք։ Եկեք կովին վերցնենք ու տանենք լաբորատորիայի մի սենյակ կերակրենք։
Կովը ուտում է դդումը ու չի թունավորվում մի գիտնական ասաց․
-Կովը չթունավորվեց, եկեք մի հատ ես փորձեմ։
Նա կերավ դդումը ու ասաց․
-Շատ համեղ բան է, եկեք անունը դնենք դդում։
Բոլորը փորձեցին, բոլորին շատ դուր եկավ, որոշեցին ամեն տարի այդ օրը նշել և այդ տոնը անվանել դդմատոն։